Açıklama
Rosalie Bernard, annesinin ölümünden yıllar sonra yirmi iki yaşındaydı. Paris’in ünlü doktorlarından birisiydi. Ev arkadaşı Liana ile birlikte yaşıyordu. Her gün hiç durmadan çalışıyordu, bazen yorgunluktan bayılacak gibi oluyordu. Ama asla pes etmiyordu, çünkü annesine bir söz vermişti ve sözünü tutmak için sabah akşam çalışıyordu.
Tarih 28 Haziran’dı, Rosalie’nin doğum günüydü. Yirmi üçüne girmişti, doğum gününden birkaç gün sonra Rosalie evlenmeye karar vermişti. Liana’ya söylemişti. Liana arkadaşı Rosalie’nin kararına saygı duymuştu. Aylar sonra Rosalie evlenmişti. Evlendikten iki ay sonra eşi ile birlikte dışarıda iki tane küçük çocuk görmüşlerdi. Onların yanlarına gittikleri zaman bir not vardı.
Not kağıdında şöyle bir şey yazıyordu. “Şu an çocuklarımı bulan kişi, evim yok hiçbir şeyim yok, çocuklarıma bakmaya gücüm yok bu durumda onlara bakamam çocuklarım size emanet. Onları gerçek çocuklarınız gibi sevmenizi istiyorum, şimdiden teşekkür ederim”.
Toca Lavinya –
Çok güzel yazarımızın ellerine sağlık yazarımız çok yetenekli