Açıklama
Bir umudun insandan neler götürebilceğinin farkına varacak kadar yaşadım sanırım. İlla mutlu olunurdu. Ömre yazılan tünelde kimi erken barışır avuç içiyle, kimi geç tanışır yastığının yaşlı köşesiyle. Ellerini bağdaştırıp kendine sarılan insanları bilir misiniz? Ne acıdır değil mi kendine kendinden başka yakın edemediği bir insanın olmayışı. Ben buna kalıbına sığmayan yalnızlıklar diyorum; eğer bir kalıba sığsaydı yanlızlık. İçimde onlarca cesedin sessiz feryadı duyulmadı. Köşe başı herhangi bir şehirde aslında aynı dünyanın farklı karakterlerinde yer bulmuş insanlarız hepimiz. Biraz ötede bir dünya olsa bu kadar kırgınlığın bir arada toplanmasına anlam verebilirdi. belki de. Şimdi ise yaşantılar farklı hüzünler aynı yolda kuyruğa durmuş sıra bekliyor gibi. Senin anlam veremediğin hayatın bir başkası için muazzam olduğunu görüyorsun. Bir süre sonra bu da hayatın sen daha güzel mutluluklara layıksın deme şeklidir. Bir bakıma teselli ikramiyesi, bunu düşünmekle yetin, der gibi. Bir günlüğüne her insana bir dünya fırsatı verilseydi eğer adını çağrıştıran herşeyi infaz ederim.
Yaz çocuk
Bu benim infazımdır.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.