Açıklama
IV. Ay Tanrıçası’nın Hikâyesi
Her 100 yılda bir, Uzay Diyarı’nda meydana gelen Samanyolu Tutulması’nda ortaya çıkan; bir saf güneş özünden, on elmaslı ay parçasından oluşan Ay Tanrıçası doğuyordu. Solup giden, geçmiş Ay Tanrıçaları yeni doğan asilzade soyu olan bu ruhun en kökünde filizleniyordu. Kehanet Kitabı’nda geçen, efsaneleşmiş olan kader; IV. Ay Tanrıçası’nın içinde tekerrür edecekti. Peki, bu kader nasıl örülmüştü?
Kamer, tüm ışığıyla saçlarını savurarak tav etti sessizliğine bürünen yıldızları. Burcu; kainatı buram buram sarmıştı. Semaya yükselen tavruyla gözdağı vermişti gezegenlere. Dik duruşuyla ağır ağır yerküreye yaklaşırken asi bakışlarını kendinden üstün olanlara dikti, gözdağı vermeye her daim hazırdı. Her bir ölümlünün dileği; yıldızların intihar edişine denk düşüyordu.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.