Açıklama
Uzaklar… Uzak diyarlar. Varla yok arası ama içerde hep varlığını sürdüren diyarlar. İnsan en çok kendine kırgın oluyormuş. İnsan en çok kendini anlamıyormuş aslında. Bütün öfkesi, kırgınlığı kendineymiş. Herkesi başköşeye oturtup kendini ihmal edişineymiş tahammülsüzlüğü. Bizde sanıyoruz ki yapılan haksızlıklara kızgınız. Oysa biz en çok o haksızlığa susmuş olmamıza, kabul edişimize öfkeliyiz.
Sonra bir de haklıymış gibi söylenmelerimiz çıkıyor ortaya. Sen izin verdiğin için gerçekleşiyor oysaki her olay. Günlerden yine yorulmuşluk değil mi? Bazen düşünüyorum ne zaman bıraktı yakayı diye.
Belki çok iyimser bile düşünüyor olabilirdim, ama yanlış düşünmüyordum. Annem farklı diyarlara çoktan yolculuk yapmış ve bizi dünyasının dışına koymuştu. Ne garip değil mi?
Aile içerisinde buz gibi duvarlar oluşmuşsa, insan dışarıdaki hayatı istese de ilk sıraya koyamıyormuş.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.